Utrzymana w zakopiańskim stylu drewniana chata, z sosnowych bali kładzionych na zrąb, mieściła letnią pracownię pisarza, a od 1928 roku pełni funkcję biograficzno-literackiego muzeum.

Bogactwo i różnorodność ekspozycji jest zasługą Oktawii Żeromskiej, żony pisarza, która dwa lata po jego śmierci przekazała chatę, wszystkie znajdujące się w niej przedmioty i inne pamiątki po mężu na cele muzealne. Meble, bibeloty, pamiątki osobiste, pierwsze wydania dzieł Żeromskiego, działa sztuki i bogata korespondencja… Wszystko to należało kiedyś do pisarza i jego rodziny.

Miejsce pracy autora „Przedwiośnia” i „Ludzi bezdomnych” wygląda tak, jakby na chwilę tylko przerwał pisanie i wyszedł do parku rozprostować kości. Ściany pełne są rodzinnych fotografii, pejzaży, portretów i innych prac plastycznych autorstwa Oktawii Żeromskie i Jana Koszyc-Witkiewicza, który również zaprojektował ten dom. Wśród pamiętających czasy Żeromskiego buków, dębów i modrzewi znajduje się Mauzoleum Adasia Żeromskiego, jedynego syna pisarza, przedwcześnie zmarłego na gruźlicę. W miejscu powstałym poniekąd z „Popiołów” zadbano o ty, by wspomnienie o ich autorze nie stało się popiołem.