We wnętrzach – stylizowanych na dawny sklep kolonialny, karczmę czy aptekę z przełomu XIX i XX wieku – udostępniono zabytkowe przedmioty związane z wymianą towarową. Przede wszystkim te, którymi posługiwali się kupcy w swoich codziennych zajęciach.

Wagi, w tym targowe i monetarne, rozmaite odważniki, w tym unikalne odważniki składane, łokcie, średnicomierze, miary i narzędzi miernicze, kasy – w rodzaju tych, którymi mógł się posługiwać najsłynniejszy polski subiekt, czyli Ignacy Rzecki, jednym zdaniem – wszystko, bez czego dawni kupcy nie mogliby się obejść. Zbiór liczy obecnie ponad 2500 eksponatów, w tym wiele po tutejszych karczmarzach i browarnikach, cieszących się – do dziś – zasłużoną renomą nie tylko w najbliższej okolicy.

Zwiedzając, warto zapytać przewodnika o przyczyny i przebieg tzw. Wojny Piwnej. Muzeum jest również skarbnicą wiedzy o dziejach Świdnicy. W czasach swojej świetności Księstwo Świdnickie rozciągało się od Czech do Wielkopolski, od Górnego Śląska po dzisiejszy Berlin. Na tę ekspozycję przeznaczono Salę Rajców – najbardziej reprezentacyjne pomieszczenie dawnego średniowiecznego ratusza. Zdobiona polichromiami z 1538 roku, przykryta dwuprzęsłowymi sklepieniami krzyżowo-żebrowymi Sala Rajców sama w sobie jest bardzo ciekawym zabytkiem., gdzie poczesne miejsce zajmuje efektowna makieta XVII wiecznej Świdnicy, otoczonej potrójnymi murami obronnymi.

Tuż obok mieści się niewielkie mauzoleum Piastów Świdnickich, z płytami tumbowymi przedstawiającymi założyciela księstwa świdnickiego – Bolka I i jego wnuka – Bolka II. O dawnym znaczeniu miasta świadczy fakt bicia własnej, świdnickiej monety. Stylowo urządzony salonik prowadzi do galerii malarstwa, gdzie umieszczono dzieła świdnickich artystów, absolwentów renomowanych uczelni plastycznych: Tadeusza Gadomskiego, który był uczniem Jana Matejki, Romana Łysakowskiego, Antoniego Brade, Mariana Ruszkiewicza, Kamili Karst, Andrzeja Andrzejewskiego oraz Marka Kosiby. Muzeum w Świdnicy – historia na wyciągnięcie ręki.